مفهوم بالا به اندازه ای در جامعه امروزی از اهمیت برخوردار است که می شود از ان بعنوان رمز صلح و ارامش یاد کرد چرا که جامعه ما جامعه ای در حال گذار است و افراد باید یکسری باید و نبایدها را رعایت کنند چون غیر از ان ثبات و همگونی از زندگی جمعی و اجتماعات کوچک رخ بر می بندد و دیگر همه افراد از خواست جمعی به خواست فردی متمایل می شوند در حالی که زندگی و صلح و ارامش و ثبات همه به هم مرتبط و وابسته است و کسی نمی تواند ادعا کند که رفتار و گفتار او به کسی یا به جمع ارتباطی ندارد و اسیبی به جمع نمی رساند . جوامع جهان سومی باید این واقعیت بپذیرند که در حال گذار هستند و در این گذار باید یکسری رفتاره و گفتارها و در یک کلام کنش خود را باید متناسب با بستر پیش امده تغییر دهند. مثال و مصداق عینی همان مساله اپارتمان نشینی است که افراد دیگه نمیتوانند بگویند چهار دیواری اختیاری یا هرگونه عمل یا رفتاری را انجام دهند. بلکه باید ملاحظه کنند و رضایت سایر ساکنین را در رفتارهایشان مدنظر قرار دهند. در دهرود سفلی که قبلا دهداری نبودخیلی از مسایل و مشکلات فقط با ریش سفیدی و حتی گاهی با دعوا همراه بود چون وظایف یا کارها معلوم و مشخص نبود و خیلی از کارهایی که امروز متولی مشخص دارد قبلا وجود نداشت اما مساله ای که وجود دارد همان پذیرش این متولی یا پدیده جدید است که هنوز برخی از قدیمی های ما بسختی ان را فبول دارند و هضم ان برایشان سخت است. کارهایی مانند جمع اوری زباله ها که قبلا هر محله یا کوچه ای جایی به اسم طلنگون داشت و اشغالها را انجا می ریختند امروزه دیگه چنین مکانی نیست پس راهکار چیه ؟ این شاید کوچکترین و بی اهمیت ترین دلیل باشه برای منطقی جلوه دادن دهداری و تشکیلاتش . اما دلایلی مثا ابادانی، پیگیری مسایل بهداشتی ، اموزشی و عمرانی یک مسول و متولی میخاد و کسی که پیگیر ی کنه و اینها هم میسر نیست جز با همکاری و هماهنگی و توافق جمعی اهالی محترم دهرود سفلی.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
